ترومبوز سیاهرگی عمقی(DVT): نگاهی به علائم، دلایل و درمان
ترومبوز سیاهرگی عمقی یک لخته خون می باشد که در دیواره داخلی یک سیاهرگ عمقی به وجود آمده است. در این مقاله نگاهی جامع به علائم، دلایل، درمان، تشخیص و پیشگیری از این بیماری داشته ایم. اگر می خواهید بیشتر با این بیماری آشنا شوید توصیه می کنیم که حتما این مقاله را مطالعه کنید و از دست ندهید. با ما همراه شوید.
ترومبوز سیاهرگی عمقی به معنای تشکیل لخته خونی در دیواره داخلی یک سیاهرگ عمقی است. این اختلال که به DVT معروف است، بیشتر سیاهرگهای اندام تحتانی را درگیر میکند. ایجاد لختههای خونی در مسیر عروق خونی اندامها، باعث اختلال جریان خون شده و درنتیجه منجربه انسداد نسبی یا کامل عروق خونی میگردد. اگرچه ترومبوز سیاهرگی (وریدی) عمقی بیشتر در سیاهرگهای اندام تحتانی اتفاق میافتد، ولی به علت استفاده از کاتترهای ساب کلاوین، وقوع آن در اندام فوقانی نیز در حال افزایش است.
یکی از مهمترین عوارض احتمالی ترومبوز سیاهرگی عمقی، آمبولی ریوی است که به علت انتقال لخته خونی به دستگاه گردش خون ریوی ایجاد میگردد. پیشگیری از آمبولی ریه مهمترین دلیل جهت درمان بیماران مبتلا به ترومبوز سیاهرگی عمقی است، چون ترومبوز در مراحل اولیه ممکن است سست و شکننده بوده و به خوبی به دیواره عروق متصل نباشد. آمبولی ریوی ممکن است منجربه مرگ بیمار گردد. از علایم آمبولی ریه، کوتاه شدن تنفس و درد قفسه سینهاست که با تنفس عمیق شدت درد افزایش مییابد.
علل و عوامل:
زمانی که خون درون وریدهای عمقی پاها، آهسته تر از زمان معمول حرکت می کند یا زمانی که فاکتورهایی وجود دارند که تمایل خون به لخته شدن را افزایش می دهند و یا مواردی که لایه داخلی وریدها دچار آسیب شده باشد، ترومبوز وریدهای عمقی رخ می دهد.
عوامل تاثیرگذار در بروز این اختلال شامل موارد زیر است:
زمانی که به مدت طولانی در حالت نشسته قرار می گیرید مثل پروازهای هوایی طولانی مدت ( بیشتر از 4ساعت)
صدمات مثل شکستگی های لگن و ران
جراحی های بزرگ مثل جراحی های استخوان و مفاصل
محدودیت حرکتی یا ناتوانی در راه رفتن به دلیل بیماری و یا هرگونه مشکل سلامتی
بیماریها از جمله برخی سرطانها، بیماریهای قلبی و واریس
برخی از داروها از جمله قرصهای پیشگیری از بارداری
سیگار کشیدن
چاقی
حاملگی
عوامل افزایش خطر
مواردی که به عنوان عامل افزایش خطر در ایجاد ترومبوز سیاهرگی عمقی محسوب میشوند عبارتنداز:
پس از اعمال جراحی (به ویژه جراحیهای ارتوپدی)
قرار گرفتن در پوزیشن جراحی جکنایف
بی حرکتی
شکستگیها
نارسایی احتقانی قلب
ضربه به سیاهرگها
تومورها یا بیماریهای بدخیم
حاملگی
ماه اول پس از زایمان
استفاده از ضدبارداریهای خوراکی
طولانی شدن استراحت مطلق
وجود کاتتر ورید مرکزی
سابقه ترومبوز سیاهرگی عمقی
آمبولی ریوی قبلی
انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC)
آسیب طناب نخاعی
سکته مغزی
نشستنهای طولانی مدت یا مسافرت طولانی با اتومبیل، اتوبوس، قطار و هواپیما
مشکل ژنتیکی که باعث ایجاد ترومبوز (لخته خونی) گردد